Παθήσεις

Υπάρχουν αρκετές παθήσεις που ενώ η πρωταρχική τους εκδήλωση αφορά άλλα όργανα του σώματος επηρεάζουν τα μάτια, όπως :

Οι παθήσεις του θυρεοειδούς, ο σακχαρώδης διαβήτης, η αρτηριακή υπέρταση, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η νόσος του Crohn και η  Ελκώδης κολίτιδα .

Στις οφθαλμικές εκδηλώσεις περιλαμβάνονται η ξηροφθαλμία, η κερατίτιδα, η επισκληρίτιδα, η σκληρίτιδα, η αγγειίτιδα, η ραγοειδίτιδα και η αμφιβληστροειδοπάθεια.

Τι είναι ο κερατόκωνος;

Ο κερατόκωνος είναι η πάθηση εκείνη κατά την οποία το πρόσθιο διαφανές μέρος του ματιού,  ο κερατοειδής  προοδευτικά  λεπταίνει, χάνοντας έτσι το φυσιολογικά σφαιρικό σχήμα του  προκαλώντας έτσι μια προπέτεια κωνικού σχήματος. Η ακριβείς  αιτίες του κερατόκωνου δεν είναι γνωστές.  Η γενετική προδιάθεση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Εμφανίζεται πιο συχνά σε ανθρώπους με αλλεργίες, με κάποιες παθήσεις του συνδετικού ιστού και σε ανθρώπους ασιατικής  προέλευσης.  Συνήθως πρωτοεμφανίζεται σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες. Νεότερες μελέτες  από την Ολλανδία έχουν δείξει ότι η συχνότητα του είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που μέχρι πρότινος ήταν γνωστή με αποτέλεσμα να επηρεάζει έναν στους 375. Η αύξηση αυτή δικαιολογείται από το γεγονός ότι χάρη στην επανάσταση που έφερε το lasik στην διαθλαστική χειρουργική περισσότεροι ασθενείς προσέρχονται στους οφθαλμίατρους με αποτέλεσμα να ανακαλύπτονται οι περιπτώσεις εκείνες  του κερατόκωνου που μέχρι πρότινος δε γίνονταν αντιπληπτές

Με ποιο τρόπο επηρεάζει ο κερατόκωνος την όραση;

Η προοδευτική λέπτυνση του κερατοειδούς έχει σαν αποτέλεσμα την αυξανόμενη μυωπία και τον αστιγματισμό που εμποδίζουν τον οφθαλμό να εστιάσει σωστά προκαλώντας έτσι φτωχή όραση.

Πώς αντιμετωπίζεται ο κερατόκωνος;

Στα πρώιμα στάδια γυαλιά ή και μαλακοί φακοί επαφής μπορεί να επαρκούν για την διόρθωση της όρασης. Καθώς ο κερατοειδής γίνεται πιο λεπτός οι  σκληροί φακοί επαφής (RGP)  συνήθως μπορούν να προσφέρουν καλύτερη όραση. Το CXL είναι μια νέα θεραπεία που σταματάει την επιδείνωση του κερατόκωνου. Η μεγαλύτερη επιδείνωση παρατηρείται τη δεκαετία 25 με 35 ετών και αυτό γιατί μετά την ηλικία των 35 ετών ο κερατοειδής σκληραίνει φυσιολογικά από μόνος του και τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται CXL. Σε πολύ προχωρημένες περιπτώσεις όπου όλα τα άλλα μέσα δεν αποδίδουν μπορεί να χρειαστεί μεταμόσχευση κερατοειδούς.